1970 yılına kadar işçi statüsünde sayılmayan konut işçileri sendikamız öncülüğünde İstanbul’da örgütlenmiş, mücadelelerini Ankara’ya taşımış ve işçi sayılabilmek için direnmişlerdir. Konut işçileri sendikamız öncülüğündeki bu mücadele sonucunda 2 Nisan 1970 tarihinde iş kanunu ve sosyal sigortalar kanunu kapsamına alınmışlardır.

Bunun öncesinde konut işçileri iş güvencesi, ücret güvencesi, sosyal güvence gibi haklardan yararlanamıyordu. Çalışma koşullarına ve iş tanımına ilişkin bir düzenleme bulunmadığı için işverenin belirlediği ve çoğu zamanda çok ağır şartlarda çalışıyorlardı. 4857 sayılı İş Kanunu, konut kapıcılarını kapsamakta ancak onların iş ilişkilerini yönetmelikle düzenlemektedir.

Konut işçileri gerek apartmanlarda gerekse toplu konutlar ve sitelerde çeşitli işlerde çalışmaktadırlar. Ana taşınmazın bakımı, korunması, küçük çaptaki onarımı, ortak yerlerin ve döşemelerin bakımı, temizliği, bağımsız bölümlerde oturanların çarşı işlerinin görülmesi, güvenliklerinin sağlanması, kaloriferin yakılması ve bahçenin düzenlenmesi ve bakımı gibi sorumlulukları vardır.

Konut işçilerine genellikle asgari ücret ödenmektedir. Konut işçilerinin ücretleri damga ve gelir vergisinden muaf olduğu için asgari ücretin biraz üstünde alırlar. Toplu işçi çalıştıran sitelerde sendikamız örgütlenme çalışması yürütmekte birçok sitede toplu iş sözleşmesi yaparak, çalışan işçilerin ekonomik ve demokratik haklarını insanca yaşanılabilir düzeye taşımaktadır.

Konut kapıcısının işkolu, iş kolları tüzüğüne göre Genel İşler olarak belirlenmiştir. Konut kapıcıları bu işkollarında kurulan sendikalarda örgütlenebilmektedir. Yasalara göre toplu iş sözleşmesi yapma yetkisi olan sendikalar da konut kapıcısı üyeleri için toplu iş sözleşmesi yapmaktadır.

Sendikamıza 2 bin 26 konut işçisi üyedir. Buradan çağrımız özellikle sitelerde toplu çalışıp da, asgari ücrete mahkum edilen emekçilerin toplu iş sözleşmesinden yararlanma haklarını kullanmaları için sendikamız çatısı altında örgütlenmeleridir.

Konut İşçilerine Yönelik Mevzuat